Артан Садику и Катерина Колозова како ослепени цигански коњи ниту во офанзива ниту во дефанзива
Кога ќе ‘и ја пресечете и најкревката гранка на која стои лицемерната Колозова, кога ќе ‘и ја поматите чистата радост на левичарски бунџија, со грабливи канџи на јастреб ќе ‘и ја приграбите сиромашната среќа да се биде левичарски бунџија, тогаш таа ги подвиткува плеќите под тежината на очајниот Маркс-Енгелсов марксизам, а пред очите ‘и се отвораат црните кругови на популистичкиот безизлез во кои таа се врти како ослепен цигански коњ впрегнат во ова фејсбуково гумно. И ако ова е најдобриот начин што го умееш во одбрана на својот колега Садику, земи јаже и обеси се на првиот барокен канделабар на Златни Црни Грујо. И така еден ден и политичарите и цела општествена интелигенција ќе бидат протерани во ендеци. За нив нема место во работничкиот рај. Тоа е ултимативната народна правда. Вие сте полоши од самите капиталисти, всушност вие сте непријателите на работничката класа (нешто што го осознал самиот анархо-капиталист Мјуреј Ротбард), бидејќи вие сте духовниот сталеж од сикофанти и апологети на нивниот режим. Според тоа, се‘ додека пратениците, владата и општествената интелигенција не исчезнат од лицето на оваа земја, нема да има мир за подјармените на кои им продавате демагошки опиум. Засега јас сум со џихадистите кои им ги сечат главите на полицијата и потоа играат фудбал со нив, затоа што во Европа нема ниту еден милитантен левичар откога јас живеам а кој убил претставник на власта. Не познавам таков. На џихадистите им недостига само социјалниот егалитаризам на Абу Дар ал-Гифари и ќе бидат совршени Маратови санкилоти. Тогаш и шеиците од Катар и кралот Абдулах од Саудиска Арабија ќе побрзаат да интервенираат против нив.
Јас знам да го препознаам твоето лудачко професорско его Колозова и јас не пишувам стручни студии за твоја информација, јас не сум професионален социолог или филозоф или од друга општествена „наука“ и немој ниту на ум да ти паѓа по втор пат да ми забележуваш дека наводно ти не живееш на фејсбук оти и јас за да живеам – да заработам средства за живот – морав цел ден да изгубам да средувам двор на нечиј викендаш и поради тоа загубив уште една надница оваа прикевечер кај друг газда пред да можам ТЕБЕ ДА ТИ РЕПЛИЦИРАМ! Ако си марксистка ќе сфатиш, но ако си слепа, како вели Исус: „Нека мртвите ги закопуваат своите мртовци“ – пак се надевам дека ќе имаш сила да го сфатиш тоа како метафора (да ти помогнам: т.е. оние духовно мртвите) и ова пак ти го кажувам оти јас за разлика од тебе која си лудо егоцентрична, внимавам некого да не навредам. Но, да завршам веќе еднаш тука со тебе која не вредиш ниту sapienti sat оти очебијно како глауком ти си анти-филозоф, анти-мудрец, пристрастна, заведничка, подмолна и расипана од глава до пети. За тебе важи беседата на Павле: „Оној кој сее во поглед на своето тело, од телото ќе пожнее распадливост, а оној кој сее во поглед на духот, од духот ќе пожнее вечен живот.“
Артан Садику, веќе разобличен нацист во мојата реплика под наслов „Сломот на албанскиот интелектуализам“ кон една негова коавторска студија за радикалната десница во Македонија, е автор на еден друг текст „Републиката умре“ која овој латентен балист ја напишал по еден убав повод 70 години АСНОМ.
Насловот на текстот и самиот дух на овој текст од Садику се мошне антидемократски ако се критикува историското значење на зборот република. Сегашните држави на ЕУ како и С.А.Д. произлегле од уставниот модел од Римската Република преку Француската буржоаска револуција, и како таков нивните татковци свесно усвоиле државен облик којшто бил оптимален за владеењето на патрициите. На пример, атинската античка директна демократија пропаднала поради предавството на своите патриции кога се нашла под наезда на римскиот империјализам. Републиката тогаш и сега важи за идеален облик на владеење од страна на богатите. А сега да провериме колку Садику е добар и чесен познавач на историјата на Француската револуција. Тој пишува:
Робеспјер знаеше дека дури и после револуцијата, Републиката ќе биде загрозена од корумпирани политичари и дека принципите на Liberté, égalité, fraternité можат да бидат одбранети само со непрекинато вклучување на народните маси во Републиката.
Робеспјер кој ја уништи Париската Комуна како најсветол пример за непосредна партиципација на урбаните сиромашки во политичкиот живот на Париз, Робеспјер кој ги уби нејзините највредни претставници како Шомет, Ебер, Ру, Леклерк, Варле и другите, кој после извојуваната победа над жирондистите (2 јуни 1793) неговиот Комитет за јавен спас ги игнорираше очајничките писма на Мара а во едно од кои го предвиде идниот термидорец Бариер како најопасен непријател на револуцијата, и со сето тоа самиот Робеспјер го забрза падот на јакобинската република и ‘и помогна на буржоазијата отворено да го покажува своето богатство?
Кога Републиката ќе умре, тогаш над нејзиниот леш ќе прелетуваат мршојадци од организираната религија на небесното…
Meѓутоа Робеспјер е иницијатор на култот на супрем етр (врховно битие) како државна религија на првата Француска Република, изјавувајќи: „Атеизмот е аристократски. Идејата за врховното битие, коешто ја штити угнетуваната невиност и го казнува злосторството кое ликува, потполно е народна.“ Значи, Садику грешиш, партијата на Робеспјер (Кутон, Сен-Жист, Леба и другите) ја оставиле религијата за сиромаштијата да ја има за утеха.
Најжестокиот бранител на Француската Република ги повика масите на народ да се разбудат од сонот за Републиката и да се…
Напротив, со убиството на ебертистите, Робеспјер направи се‘ за да го успие народот. Улиците низ кои поминала запрежната кола со осудените ебертисти биле исполнети со дотерани богаташи (!) кои јурнале од своите палати да ја видат егзекуцијата на бранителите на плебсот. До самото место на казната Плоштадот на револуцијата ебертистите биле пратени со потсмевања, исвиркувања од страна на овие богаташи. Овие непријатели на ебертистите направиле од нивната казна весел панаѓур и за местото покрај гилотината платиле големи суми на пари (на кого? на Робеспјеровата република на доблест!). Робеспјер казнувајќи ги ебертистите ги поразил најниските плебејски слоеви, сиромаштијата, оние пролетерски и полупролетерски слоеви на работничката маса кои пожртвувано и јуначки се бореле за победа на Француската буржоаска револуција. Затоа Мара после три години од Револуцијата во број 657 од својот весник L’Ami du Peuple осознава: „Револуцијата беше направена и поддржана само од најниските класи на општеството – од работниците, занаетчиите, ситните трговци, земјоделците, од плебејците, од оние несреќници кои бесрамните богаташи ги нарекуваат измет (canaille), а кого римските патриции со дрскост ги нарекуваа пролетери. Но, кој некогаш ќе помислеше дека Револуцијата ќе биде направена само во прилог на ситните земјопоседници, законодавците, поддржувачите на криминалот.“
Не е во право Садику кога вели дека „ако државата не ја уништеше социјалната Република со кражбата која ја нарекоа приватизација.“ Реставрацијата на капитализмот во Југославија беше извршена веднаш по војната со обновувањето на стоковното стопанисување. Идеолошка и псевдонаучна поддршка на истото беше дадена на VII-от Конгрес на СКЈ, одржан во Љубљана во април 1958 год., кога конгресот зазема став: „Стоковниот карактер на стопанството е израз на сегашниот степен на развиеност на производните снаги“. Значи, капитализмот се реставрира веднаш со враќањето на стоковно-паричното работење, а не по одлука на некое лице или форум. Сегашната „реставрација“ е само формално признавање на поранешната суштинска реставрација извршена уште во 1945 година!
Граѓаните немаше да имаат потреба од социјална помош ако државата не дозволи нивниот труд да се плаќа по најниска минимална плата во Европа и Азија.
Дури и да бидат принудени капиталистите да плаќаат прогресивен данок на својот приход, или пак да ги зголемат платите на работниците, тие многу лесно ќе си го повратат загубениот вишок на труд/профит. За кратко време тоа даночно обременување или зголемување на платите за работниците од страна на капиталистите ќе биде префрлено во цената на производство и низ механизмот на пазарното стопанисување пак пренесено на терет на широките народни маси. Како што Енгелс убаво поентира: „Не е високото или ниското ниво на наемнините она што ја прави економската деградација на работничката класа: оваа деградација се состои во фактот дека работничката класа наместо за својот труд да го добива целиот производ од својот труд, мора да се задоволи со дел од својот сопствен производ кој се нарекува наемнина. Капиталистот го присвојува сиот производ (и од тој производ ги плаќа работниците), затоа што е сопственик на средствата за работа. И затоа нема вистинско ослободување на работничката класа сè додека таа не стане сопственик на сите средства за работа – земја, суровини, машини итн. – и со тоа сопственик на сиот производ од својот сопствен труд.“
Во социјална Република сите имаат еднакви, слободни и солидарни можности за достоинствен и среќен живот.
Никаква социјална држава која пушта во циркулација паричен капитал не може да ги заштити работниците! Тоа се лаги за мали деца. Финската компанија „Нокиа“ отпушти околу четири илјади работници, бидејќи го пресели своето производство во Азија, пренесува „ЦНет“. Беа отпуштени работници од фабриките во Унгарија, Финска и Мексико, а азиските земји во кои се пресели производството се Кина, Тајван, Тајланд и Малезија. На овој начин „Нокиа“ произведува поевтино. Друг парадокс на социјалната држава на Садику: Во секоја нордиска нација, највисоката стапка на данок е наметната на плаќачи на даноци со приходи на средна класа. Плаќачите на даноци во САД не се погодени со највисоката стапка на данок доколку приходот не се искачи на повеќе од 336 000 долари. Секоја нордиска нација има пониска стапка на данок на корпорациски приход отколку САД.
Вредностите на социјалната и секуларната Република можеме да ги спасиме само ако ја прогласиме Републиката мртва.
Такви вредности не е можно да се спасат ако не се укинат условите кои секојдневно, покрај производот, ги репродуцираат и општествените односи, во кои граѓанинот на нашата Република па и на било која друга земја во светот е наемен работник. Значи, укинување на производството за апстрактна вредност. Во спротивно пак ќе се случуваат истите вредности кои се јавуваат во југословенските републики чие производство беше за апстрактна вредност (пари). Јас сум млад (роден 1988) но нека постарите генерации се сетат за издавањето на порнографска литература и слики, фотографии на разголени жени, кои одамна ги прекривале ѕидовите на југословенските „социјалистички“ бутки. Сето тоа генијалниот Маркс го предвиде во своите Рани трудови.
Ако анонимниот политиколог од „Солидарност“ лаже, Садику не лаже
„Социјалдемократите ќе одговорат во стилот на Жан-Жак Русо, дека претставничката власт го застапува суверенот, впрочем и тој самиот настапува во име на суверенот, бидејќи и тој самиот е дел од него. Ма дајте Ви се молам… Зарем претставникот, пред да стане тоа што го има зацртано, е толку финансиски моќен да би седнал на тоа удобно столче?. Дали некој се запрашал од каде му се финансиските лекарства, кои ги прима за време на изборните циклуси?“, пишува анонимниот автор, правник-политиколог.
Ако баба лаже, трап не лаже, анонимнику. Штом го прочитав ова елоквентно но во суштина лицемерно лигавење веднаш се сетив на нашата сограѓанка Сашка Цветковска која го предизвика Артан Садику но и самиот обид на анонимниот автор да не‘ убеди сите нас дека наводно расколничката „Солидарност“ е заговорник на партиципативна власт наместо претставничка, прашувајќи го разобличениот балист кој ќе го финансира, кој ќе му биде спонзор ако таа изборна програма на неговата партија биде за социјална еднаквост сугерирајќи му некои од нив: градежната мафија, Светска банка (?!) на што Садику како вистински социјалдемократски демагошки лажго ‘и одговори дека нејзиното аргументирање е перверзно, погрешно упатено и дека (замислете! а нека се замисли и анонимниот автор!) така навистина нема да можеме да отвориме нови политики. Само што овој социјалдемократ не ‘и одговори во стилот на Русо, како што погрешно го толкува анонимниот автор. Русо никогаш не бил заговорник на претставничка власт и тој правилно заклучил дека владите природно тежнеат да се изродат во тиранија. На важните позиции на водење на државата никој освен докажани демократи треба да се именуваат и ним треба да им се дозволи да останат на овие позиции не подолго од месец. Но, итрите тартифи, вештите никаквеци, лошите лажговци како Садику, Савески и овој анонимен политиколог, заблудувачки ќе ви покажуваат демократичност, говори исполнети со златни чари за политичка партиципативност на народните маси, придобивања и наговарања наспроти наложеното по Статутот на нивното движење, активистички паради, синдикални прес-конференции, патетични викотници поради наводно политички угнетуван нивен активист со цел измама на јавноста, неморалност, ласкање, лажни ветувања и отворена политичка корупција т.е. сите можни ресурси на заведување, наметнување и подмолност овие леви тартифи ќе ги користат заради остварување на својата анти-демократска цел: да останат на водечките државни позиции подолго од месец. Секој ден ако треба јас ќе ги следам и разоткривам нивните нелогичности, лаги, бесрамности и глупирања, нешто што сум му го ветил на самиот Савески уште во 2007 год.: „Имајте на ум дека Пријателот на Народот Ви е најострата боцка на совеста која ако треба ќе Ве боди до искрвавување, се‘ до Ваша политичка ликвидација!“ (Некрологот на Здравко Савески, 19 август 2007) Секој ден ако треба јас ќе ги потопувам овие продолжени раце на опозицијата во калиштето се‘ додека ужаснети од судбината што би ја очекувала секоја власт – да им се исечат рацете – не се повлечат во своите черупки посрамени.
L'AMI DU PEUPLE 